Mannen praten niet..is dat wel zo
We horen het vaker….mannen praten niet, mannen vinden het moeilijk zich te uiten. Het is zeker een veelgehoorde klacht van vrouwen in relaties ” mijn man praat niet”, mijn man weet niet hoe hij zichzelf moet uiten , ik weet nooit wat er in zijn hoofd omgaat. Ik begrijp wel waarom ze dat zeggen alleen is het wellicht genuanceerder om te zeggen ”mijn man praat niet met mij” of ”hij uit zich niet tegenover mij”. Dit is geen sneer richting vrouwen die dit ervaren maar interessanter is wat we hieruit kunnen afleiden namelijk ons af te vragen of mannen überhaupt praten en hun gevoel uiten en tegenover wie ze dat dan wel doen. Het is namelijk mijn ervaring dat er een aantal criteria zijn waar de gesprekspartner dient te voldoen voordat de man überhaupt iets ”echts” van zichzelf gaat laten zien. In deze blog wijd ik hierover uit.
Mannen vragen niet om hulp
Een overtuiging die ik ook nog wel eens had toen ik coaching en therapie specifiek aan mannen begon te geven. Ik had mezelf dan ook als grootste voorbeeld, jarenlang vroeg ik niet om hulp, hield ik mezelf voor dat ik geen probleem had of in ieder geval ”dat het onder controle was”. Ik kon wel goed praten met mijn vrienden maar die vrienden hadden niet een vergelijkbare situatie qua werk en privé zoals ik en voelde dan niet dat ze me echt konden begrijpen en liet ik dus ook niet het achterste van mijn tong zien omdat het toch niet aan zou komen. Ik vroeg hen dus ook niet om hulp. Wat veel mannen daarbij ook ervaren is dat we onze kwetsbaarheden juist zeker niet durven laten zien aan andere mannen om ons heen want wat zullen ze wel niet van me vinden. Een deel daarvan is instinctief bepaald maar het grootste gedeelte komt door aangeleerd gedrag door onze eigen vader en het beeld wat de maatschappij ons laat zien over wat mannelijk is en wat niet. In mijn ervaring vragen mannen alleen maar om hulp als ze merken dat die andere kerel zonder géne zijn eigen kwetsbaarheid durft te laten zien. Want als die gozer zo eerlijk durft te zijn over zijn fouten en zwakheden dan kan hij mij ook niet veroordelen. En dat is nu juist waar we zo bang voor zijn, het oordeel van die ander over wat er mis zou zijn met ons.
Herkenning en ervaring
Recentelijk had ik 2 clienten die bij de intake beide eenzelfde reden aangaven waarom de juiste hulp vinden als moeilijk ervaarden. Eentje had in de corona tijd zoals velen meer moeite gekregen met hoe bepaalde dingen om hem heen verliepen en dacht wellicht toch ook eens met iemand praten. Vanuit zijn vakgebied had hij iemand leren kennen die ergens in de 20 was en vanuit een gerelateerde HBO opleiding coaching was gaan geven. ”Maar ik ben 42 met een eigen zaak en 2 kinderen, hoe kan deze jongeman mij begrijpen? ” De ander had zeker wel al eerder om hulp gevraagd en deelde met mij zijn ervaringen over zijn gesprekken met die psycholoog. Zijn afzien van verdere hulpvraag was gekomen doordat hij niet voelde dat deze man ondanks zijn master in de psychologie hem echt begreep wanneer hij vertelde over zijn vluchtgedrag in alcohol, wilde feestjes etc. etc. omdat hij duidelijk zag dat hij daar geen ervaring in had.
Het is dus nodig voor een man een referentie punt te hebben in een ander waarmee hij zich identificeert en het belangrijk is dat die ander hem echt begrijpt. Dit is een stuk herkenning. Ervaring is het volgende criterium. Toen ik 17 jaar geleden in de avonduren de NIMA A en B markteting cursus volgde naast mijn job destijds had ik een leraar die jarenlang hoge marketing functies in het bedrijfsleven bekleed had en begeisterd kon praten wanneer hij voorbeelden uit die periode aanhaalde om ons de theorie beter te laten begrijpen. Dat werkte enorm goed want ik nam het ook echt van hem aan daardoor en zo landde wat eerst alleen maar vage theorie leek veel beter door de ”echtheid” van het delen van zijn ervaringen. Door die ervaring kon deze leraar ook heel goed tips en tricks geven over welke fouten niet te maken en welke paden wel tot succes leiden.
Is praten wel de oplossing
Mannen praten dus wel alleen is praten maar de eerste stap. Het uiten van hun ware gevoel is klaarblijkelijk belangrijker want anders zien ze het nut niet in van erover praten. Dat is ook logisch want mannen zijn vaak oplossingsgericht en willen daadwerkelijk voelen dat iets tot een oplossing leidt. Als ze zich daarin niet begrepen voelen gaan ze die stap dus al helemaal niet maken. Daarbij zijn we doeners en willen we met iets tastbaars aan de slag, iets wat we kunnen DOEN om tot het gewenste resultaat te komen. Een manier om ons eigen klacht of probleem op te lossen op basis van het resultaat wat we zien en voelen dat bij die andere man geholpen heeft door zijn ervaring hierin. Dus de herkenning en ervaring in de ander geeft ons het vertrouwen onszelf echt te uiten qua gevoel. Dat kunnen we dus wel! En dat is juist zo belangrijk want dat durven voelen is vaak niet of slecht ontwikkeld. Geen man overboord want alles mag je leren in het leven en het uiten van ons ware gevoel is ons meestal niet geleerd op school of door onze ouders. Het is dus ook niet realistisch van partners te verwachten dat hun man overal over wil praten. Je staat als partner veel te dichtbij en is het juist in de omgang met diegenen in onze direct naaste omgeving zoals partners, gezin, vrienden en familie waar problemen aan de oppervlakte komen.
Leren door voorbeeld
Daarom dient die gesprekspartner juist iemand te zijn van buiten die kring en is het een illusie dat we allemaal genoeg zouden hebben moeten hebben aan de personen dicht om ons heen en dus ook geen schande als je hulp zoekt daarbuiten. Het is JUIST nodig dat er een objectieve partij is die je op de dingen in jezelf wijst waar je met een boog omheen loopt en je zelf laat onderzoeken wat jouw waarheid is ongeacht wat anderen daarover vinden. De geschiedenis getuigt hier ook van, Plato had Socrates, Arthur had Merlijn, Arjuna had Krishna. Het zijn misschien andere tijden maar de natuur van de man is in die zin over al die tijd niet zoveel veranderd maar dat is iets voor weer een andere blog..
De essentie is dat het natuurlijk is dat je zelf niet alles kan weten en mannen mogen leren hun kennis en gevoel leren delen. Want er is altijd iets wat je over jezelf kunt leren door een ander. Maar een man neemt uiteindelijk niets aan van iemand die hem simpelweg iets verteld. Hij neemt pas iets aan door herkenning en het zien van een daadwerkelijk voorbeeld en bewijs dat iets werkt. Dan pas zal hij vertrouwen hebben, praten en om hulp vragen.
